Twórczość internowanych

W nocy z 12 na 13 grudnia jednymi z pierwszych osób, które dowiedziały się o wprowadzeniu stanu wojennego byli internowani. Aresztowanych z województw siedleckiego i bialskopodlaskiego osadzono w więzieniu w Białej Podlaskiej, gdzie przebywali do 9 stycznia. Stamtąd przewieziono ich do Włodawy. Ostatecznie siedlczanie i bielszczanie siedzieli w następujących ośrodkach odosobnienia: Biała Podlaska, Włodawa, Lublin, Kwidzyn, Rzeszów–Załęże, Olszynka Grochowska, Gołdap, Darłówek, Kielce–Piaski, Nowy Łupków i Włocławek-Mielęcin oraz w więzieniach i aresztach śledczych:  Siedlce, Łuków, Chełm Lubelski, Elbląg,  Warszawa-Białołęka.

We wszystkich ośrodkach odosobnienia internowani, w tym także siedlczanie, wykonywali własnoręcznie znaczki, stemple, koperty okolicznościowe, pisali wiersze, układali i nagrywali piosenki. Specyficznym rodzajem twórczości były grypsy ozdabiane ilustracjami, pieczątkami i stemplami.
Pieczątki i znaczki to główny nurt twórczości. Dzięki rodzinom i księżom było to możliwe, ponieważ to właśnie oni przemycali  niezbędne narzędzia do pracy.
Przedstawiam wykonane przez siedlczan pamiątki z działalności podziemnej w ośrodkach internowania. Mam nadzieję, że przy Państwa pomocy nasza kolekcja powiększy się o kolejne eksponaty.